10/31/16

eski apartman kapısı.

Eve geliyorum işten yorgun argın. Aklımda müşterilerin şikayetleri, sonraki gün yapmam gerekenler... Yemek hazırlıyorum özensiz, laf olsun diye. Sen olmadan yemek hazırlamanın da yemenin de tv izlemenin de tadı olmadığını biliyorum oysa ki. Sadece vakit geçiriyorum.
Sonra apartmanın gürültülü sesi geliyor alt kattan. Apartmana biri giriyor. Normalde umurumda olmayan günde 100 kere duyduğum bir ses, ama heyecanlanıyorum. Belki gelen sensin diye.
En çok sürprizlerinin bu kısmını seviyorum. Biliyorum belki bugün değil, ama çok yakında yanımda olacaksın. Yatağın içine fazladan bir battaniye koymaktansa sana sarılacağım günler gelecek.
Bugün umutsuz ya da mutsuz değilim.
Sadece işten yorgun geldim, başım ağrıyor biraz da. Yemek yedim, tv izliyorum.Sonra apartmanın gürültülü sesi geliyor alt kattan. Apartmana biri giriyor. Normalde umurumda olmayan günde 100 kere duyduğum bir ses, ama heyecanlanıyorum... belki bugün değil ama yakında...

No comments: