İş dünyasındaki stratejilere acemi olan ben, zaman zaman "şoklara girmek" suretiyle hoş olmayan suprizlerle de karşılaşabiliyorum normal olarak.(Bunlardan sağlam malzeme mi olur?) Gerçi entrikalara aşina olan bünye bu ortama da hemen uyum sağladı, şu an bi problem yok ancak ilk başlarda gözlerimi açarak gezdiğim, ya da abuk subuk şeyleri kafaya taktığım oldu, yalan söylemeyeyim şimdi.
Bir ego savaşıdır gidiyor, ben anlamadım ki kardeşim! Başkası hata yapınca, demek mutlu olmak gerekiyormuş.Ben öyle yapmıyordum, demek yapmak lazım.
Adapte olmak gerekiyor.Nasıl bir ego savaşıdır, evlere şenlik burası. :)
Her adımını dikkatli atman gerekiyor.Kimse sana okuldaymışsın gibi "gel sana işi öğreteyim" falan muhabbetlerine girmiyor tabi.Kendi başına öğrendin-öğrendin, yoksa hata yapa-yapa (tabi arada laf yiyorsun normal olarak ) bir şekilde kafana sokuyorsun.
Ama tam bana göre, o kadarını söyleyeyim. Kulağını tam açıcaksın ki herşeyi duyabilesin, not alıcaksın ki biri bişi sorduğunda lafı yapıştırabilesin.Dedikodu asla yapmayacaksın, ki sonradan kullanmasınlar bunu sana karşı.Bi de facebook account varsa, eklemicen.Benim yok dicen.ya da yapıştırıcan limited ı.
Baştan işi sağlam tutucan abisi!
*Gel, gör ki tamamen farklı bir moddayım şu sıralar.
Bir İstanbul programı bekler beni a dostlar.İstanbul'un benim için ne demek olduğunu bilen bilir.Birinci yılımızda bile ayrı gayrı kaldığımız düşünülürse, bu İstanbul programının önemi daha iyi vurgulanabilir gibi geliyor.Süprizlerim ve ben, geliyoruz!
