Hayat ne kadar kısa bir kez daha anladım bunu bir gün önce.Her şey birbirine bağlı sanki.Her saniye çok değerli ve gelecekte yaşayacaklarımızı an be an değiştiriyor, belirliyor.Ne sevdiklerim, ne hayallerim geldi aklıma çarpmadan önce.Sadece bekledim.Sanki biliyordum kaza yapacağımızı.Öylece kalakaldım yerimde.


Yapacak çok şeyim olduğunu düşündüm sonradan.Aklım almadı ölüme ne kadar yaklaştığımı.Belki abartıyor diyeceksiniz ama benim için büyük birşeydi bu.Belki hala etkisinde olduğum için öyle diyorum ama farklı bakmaya başladım bir sürü şeye.Sadece ben değil etrafımdakiler de farkında bendeki değişimlerden.

Beni fazla etkilemesine izin vermeyeceğim bir olayı kafamda büyüttükçe büyüttüm.Pek çok olayda aklımda bu düşüncelerle yaklaştım insanlara.Anlamsız bir depresyon içine girdim istemeden olsa da.Yapmam gerekenleri, düşünmem gereken şeyleri erteledim.Kendime gelmem lazım...