6/11/11
asabiyet geliyorum demio işte
Kardeşim nedir bu komşulardan çektiğim! Sinirim geçmeden ve unutmadan hemen yazayım diye direk konuya giriyorum.O teyzeye sesleniyorum burdan! Zaten 10 yıldan fazla bir zamandır aynı apartmanda yaşıyoruz, adımı bilmiyorsun; ben yanından geçerken "İyi Günler evladım" de geç di mi?! Ama yok, illa konuşacaksın.Peki adımı bile bilmiyorsun sanane benim okul durumumdan, çalışıp çalışmadığımdan.Bunları da geçtim, hadi yaptın bir hata sordun diyelim, duyarlı olman gereken bir konuya bodoslama daldın (bunu da şeye benzetirim, össye yeni giren depresyonlu gence sınav çıkışı hemen "nasıldı?nasıldı?iyi geçti mi?" falan diye sormak gibi), çalışmıyorum, kursa gidiyorum diyince suratındaki o acıma ifadesi nedir teyzecim? "Ah yavruum boku yemişsin sen" der gibi.Kadının gözlerinden "uğraştın uğraştın bulamadın di mi?" okunuyor resmen.Bir de lafa bak "İş arıyorsun heralde hala"..SA-NA-NE!
Alınganlıkta son noktadayım yani anlayacağınız.Ama şöyle de bir şey var ki, insanlar konuşurken karşısındakini hiç düşünmüyor.Ben düşünüyorum abi sen neden düşünmüyorsun?! Bir de cümlelerimi dikkatli seçerim o kadar samimi değilsem karşımdakiyle.Ne uğraşacağım ya bundan sonra bodoslama dal!Ne var ne yok söyle gitsin, kim ne diyecek ki? "Napacaksın, insanları nasıl değiştirebilirsin ki" diyeceksin, sen de haklısın oraya girmiyorum.Sadece o teyze o örgüleri o küçük beynine rağmen nasıl örüyor onu merak edeceğim bir süre muhtemelen.Geçen haftalarda yine kurs çıkışı başka bir komşumla karşılaşmamı ve beni nasıl güzel bozduğunu anlatmıştım zaten.O lafı da unutmuyorum ha, İMKANSIZ!
Önceki kursumda da başıma gelmişti, onu da unutmam.Kurstan kursa koşan ben, bu sefer de yazar olacağım ben, kalemim kuvvetli havalarında yazılmışım bir kursa.Hani böyle mallar olur ya, sınıfın büyüğü.Sınıfın en yaşlısı diye de her boku bildiğini sanar.Aynen o kalemde bi teyze; derse 10 dakika ara vermişiz konuşuyoruz.Yarım saat konuştu benimle heralde ama özetle söylediği şey şuydu: Yok canım senden yazar falan olmaz! Sen çok mu yazarsın a gerizekalı, evde oturup yazdığın erotik hikayeler neden kitap haline gelmedi o zaman? Şimdi mi yazar olasın geldi de bu yaşında burdasın? Madem o kadar iyisin neden bu kurstasın? gibi gibi farklı soruları beynimde canlandıran teyzeyi de analım buradan.Unutmadım, UNUTMİCAM İŞTE!
Babamın da extra duyarlı halleri beni benden aldı şu anda.İçinden cümle kurup benim anlamamı bekleme canım benim, anlayamıyorum seni.Yok olmuyor!
Evet şimdilik sinir olduklarım bu kadar.Bir sonraki sinir krizinde yine sizlere şikayette bulunucam, bol bol mızmızlanıcam.
Alınganlıkta son noktadayım yani anlayacağınız.Ama şöyle de bir şey var ki, insanlar konuşurken karşısındakini hiç düşünmüyor.Ben düşünüyorum abi sen neden düşünmüyorsun?! Bir de cümlelerimi dikkatli seçerim o kadar samimi değilsem karşımdakiyle.Ne uğraşacağım ya bundan sonra bodoslama dal!Ne var ne yok söyle gitsin, kim ne diyecek ki? "Napacaksın, insanları nasıl değiştirebilirsin ki" diyeceksin, sen de haklısın oraya girmiyorum.Sadece o teyze o örgüleri o küçük beynine rağmen nasıl örüyor onu merak edeceğim bir süre muhtemelen.Geçen haftalarda yine kurs çıkışı başka bir komşumla karşılaşmamı ve beni nasıl güzel bozduğunu anlatmıştım zaten.O lafı da unutmuyorum ha, İMKANSIZ!
Önceki kursumda da başıma gelmişti, onu da unutmam.Kurstan kursa koşan ben, bu sefer de yazar olacağım ben, kalemim kuvvetli havalarında yazılmışım bir kursa.Hani böyle mallar olur ya, sınıfın büyüğü.Sınıfın en yaşlısı diye de her boku bildiğini sanar.Aynen o kalemde bi teyze; derse 10 dakika ara vermişiz konuşuyoruz.Yarım saat konuştu benimle heralde ama özetle söylediği şey şuydu: Yok canım senden yazar falan olmaz! Sen çok mu yazarsın a gerizekalı, evde oturup yazdığın erotik hikayeler neden kitap haline gelmedi o zaman? Şimdi mi yazar olasın geldi de bu yaşında burdasın? Madem o kadar iyisin neden bu kurstasın? gibi gibi farklı soruları beynimde canlandıran teyzeyi de analım buradan.Unutmadım, UNUTMİCAM İŞTE!
Babamın da extra duyarlı halleri beni benden aldı şu anda.İçinden cümle kurup benim anlamamı bekleme canım benim, anlayamıyorum seni.Yok olmuyor!
Evet şimdilik sinir olduklarım bu kadar.Bir sonraki sinir krizinde yine sizlere şikayette bulunucam, bol bol mızmızlanıcam.
Subscribe to:
Posts (Atom)