Kadın erkek ilişkileri her zaman bir bilmece olmuştur bizim için.Karşımızdakini anlamaya çalışarak geçirdiğimiz zamanı kız arkadaşlarımızla saatlerce sıkılmadan konuştuğumuz ilişki muhabbetleriyle perçinler, her şeyi bildiğimizi düşünürüz çoğu zaman.Çoğu zaman bizim düşündüklerimizle karşı tarafın vermeye çalıştığı mesaj tamamen farklı olur, birbirimizi anlayamadan geçindiğimizi sanarız.Ders çıkardığımızı düşünürüz geçmişte yapılan hatalardan.Her yeni sayfada yeni kararlar, yeni bir benlik ile başlarız yolculuğumuza.
Peki tek taraflı bakmak mı problem, yoksa fazla empati kurmaktan mı çıkıyor sorunlar ilişkilerimizde?Zaman geliyor gözümüzün önündeki en basit şeyi bile göremiyoruz, kabul etmek istemiyoruz.Olmayan şeyleri varmış gibi görüp, sahte mutluluklar içinde kendimizi kaybediyoruz.Gönülllü esaretimizi, aşkımızı, bize zevk veren bir şey gibi görmeye çalışıyoruz.Aldığımız yaraları saklamaya çalışıyoruz her seferinde.Temiz bir sayfa açtığımızı sanıyoruz, sırtımızda taşıdığımız yıllanmış yüklerle...Herşeyin ortada olduğunu anlayamıyoruz.Zaman geçiyor biz yeni şeyler yaşıyoruz.Hayal kırıklıkları yaşıyoruz sanki daha önce hiç yaşamamışız gibi.Sonu hep hayal kırıklığı olmuyor ama öyle olduğunda hatırlıyoruz o duyguyu.Hep aynı hissettiriyor insana.Aynı burukluk kalbinin altında, aynı acı tad.
Farklı yüzler arıyoruz karşımızda, farklı özellikler aramaya başlıyoruz insanlarda.Alıştığımızı sanıyoruz her seferinde kendimizi kandırarak.Kendimiz de değişiyoruz bu süreçte istemsizce.Sanki içimizde yüzlerce kadın barındırmışız da haberimiz yokmuş gibi,aynaya her baktığımızda farklı birini görmeye başlıyoruz.Her şeyi biliyormuşuz gibi davranıyoruz.
Oysa karşımızdakini sevmeye başladığımızda tüm ezberlerimizi bozuyoruz.Tüm aldığımız kararlar çöpe gidiyor, tüm prensipler rafa kalkıyor; sanki geçmişimizden ders aldığımızı düşünerek saatlerce bunları konuşan bizler değilmişiz gibi, bir başkasıymışız gibi davranmaya başlıyoruz.Zaman geliyor "asla yapmam" dediğimiz şeyleri yaparken buluyoruz kendimizi.Peki günün sorusuna gelelim o zaman...sorularına daha doğrusu...
Ezber bozmaya neden bu kadar hevesliyiz?Gözümüzün önünde olanları nasıl oluyor da göremiyoruz çoğu zaman?Empati kurmak mı mantıklı yoksa bencil olmak mı?
No comments:
Post a Comment