Ne yapsam..Ne yazsam..Ne hissetsem...

Ne yapsam diye düşünüyorum, ne yazsam.."Ne hissediyorsun?" diye soruyorum kendime.Bir boşluk, cevabı olmayan bir soru...Biliyorum aslında cevabını ama yazmak gelmiyor içimden. Hissediyorum sanki bir şeylerin olacağını.Kötü birşeyler olacak gibi geliyor bu aralar, korkuyorum. Bir zamanlar içimde olan o umut nereye kayboldu merak ediyorum.Neler beni bu hale getirdi?Neden ortada bir şey yokken içimde bu kadar sıkıntı var?

Beni çok sevdiklerim bu hale getirdi bence.Üst üste hayal kırıklıkları yaşadım, aldatıldım. Üzüntülerim herşeyi sorgulamama sebep oldu. Güvenmemeği öğrendim, ya da çok bağlanmamayı. Öğrendiklerim güzel şeyler değildi ama kendimi koruduğumu sanmıştım o zamanlar. Şimdi yine aynı durumla karşı karşıyayım. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Cüzdanımdaki resimlerle eski zamanları hatırlayıp ders mi almalıyım, eskisi gibi olmamak için duygularımı bastırarak sineye mi çekmeliyim ; yoksa duygularımın esiri olarak yine kendimi kandırmalı mıyım.Belki kendini kandırmak saçma ya da çocukça gelecek bir çoğunuza ama kendinizi mutlu edebildiğiniz nadir zamanlardır bunlar.Gerçek olmayan bir şeyi gerçek kılarsınız kafanızda.Onun mutluluğunu yaşarsınız.Sineye çekmekse her zaman işin tatsız kısmıdır şüphesiz.Birini unutmak, birini hayatından çıkarmak kolay değildir.Uzun uzun bakılmış resimler, itaf edilmiş şarkılar, her yerde hatıralar.

Korkuyorum olacaklardan.Yine yine düşmekten korkuyorum."Ne olucak ya boşver" diye avutuyorum kendimi ama bu belirsizlik kafamı her zaman meşgul ediyor.Aşk değil bu belki ama adını koyamadığım farklı bir duygu.Yaşadıklarım bunları söyletiyor belki de bana, "Aşk değil belki" dedirtiyor zorla.İnancım zamanla azalıyor, gerçekçi bakmaya başlıyorum olaya.Soğuyorum zamanla, ama tek bakış herşeyi tersine çeviriyor yine.Aynı hataları yapmam için fırsatlar doğuruyor resmen.Ne yapmalıyım bilmiyorum, tavsiyelere uymak bile içimden gelmiyor artık.Kötü birşeylerin olacağını hissediyorum.Korkuyorum.