Athens Diary - Chapter 6- dogparenting 102

Şu anda çalışmamanın vermiş olduğu boşlukla hayatımda olan biten 1-2 olayı paylaşmak isterim. Keza çalıştığım zamanlar genelde postlar iş-güç hakkında şikayetlerim ile dolup taşıyor. "Bunaldım, nefes alamıyorum"lar falan.

• Çok yakın arkadaşım güzel bir aşk yaşıyor. Bizim hikayemize benzeyen bir hikayenin en yakın arkadaşım tarafından deneyimlenebilecek olması ihtimali beni çok mutlu ediyor. Belki de unuttuğum şeyleri bana hatırlattığı için olsa gerek, en büyük destekçisi benim. Umuyorum mutlu sonla biten, kahkaha, sevgi ve huzur dolu güzel bir yolculuk olur. 
• Etrafımdaki hamile ve çocuklu sayısının artması ile birlikte kendimi daha büyümüş hissediyorum. Bu annelik hissini ilk Milka yaşatmıştı. Kedi- köpeği olan kişilerin anlayacağını biliyorum. Son günlerde daha çok hissediyorum bunu, hormonlar mı şaşırdı ne oldu yahu?!
• Son zamanlarda hakkında sürekli Buzzfeed post u gördüğüm Netflix dizisi Stranger Things i izledim. Dizi 2 sezon ve inanılmaz sürükleyici. 1 saate yakın olan bölümler su gibi akıp gidiyor, 20 dk gibi hissettiriyor insana. Tolis'in oynadığı Dungeons &Dragons ve türevlerini oynayanlara daha da saygı duydum. Hem yaratıcılık,hem de sarf ettikleri emek ve yatırım yaptıkları zaman için. Tamamen ayrı bir dünya .(literally!) 
• Geçtiğimiz günlerde 7. senemizi kutladık. "Kutladık"dan kastım da sabah enfes bir kahvaltı hazırladım, o kadar. Bence yeterince güzeldi. Hediye beklemedim, almadım da zaten. Düşündüm bir şey yapsam mı diye ama zaten her şeyi yapmışım önceden, bulamadım. 
•  Kendime daha fazla dikkat etmem gerektiğinin farkına vardım. Spor olsun, yeme- içme olsun. Food Journal'ı hayatıma geri getiriyorum.  
• Bir çok kişinin hayali olan şey...Keşke çalışmak zorunda olmasam da istediğim kadar erteleyebilsem buradaki çalışma hayatımı. "Boşluktayım biraz" diyordum başlarda ama çok sevdim onu. Son kullanma tarihi geliyor bu boşlukların, ne kadar da özlenecekler oysaki. 
• Aralık ya da Ocak ayında Ankara yolları beni bekler. Biricik yeğenimin 1. yaş doğum günü nedeniyle birkaç günlük bir gezi düzenleme arifesindeyim.
• Küçük uğur böceğim- Milka (aşağıda resmini gördüğünüz) bu hafta sonu aşısını olacak ve artık dışarı çıkabilecek. Bizimle 1 aya yakın zamandır yaşayan küçüğümüz,1 kilo almakla beraber halıya basmaması gerektiğini, nereye çiş-kakasını yapması gerektiğini ve gel-git-otur-orada kal komutlarına nasıl cevap vereceğini öğrenmiş durumda. Gururluyum. 

Çok da fazla bir aksiyon olmamış aslında, neden büyüttüysem...